Η Συκιά είναι κωμόπολη με 2.353 κατοίκους το 2001 και έδρα του Δήμου Τορώνης του νομού Χαλκιδικής. Αποτελεί Δημοτικό διαμέρισμα με ίδια ονομασία . Είναι το νοτιότερο και πιο απομονωμένο χωριό της Σιθωνίας, σε απόσταση 160 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη. Ασχολίες των κατοίκων είναι η αλιεία, η γεωργία, η μελισσοκομία και ο τουρισμός. Τα σπίτια διατηρούν το παραδοσιακό τους χρώμα σε ό,τι αφορά την αγιορείτικη αρχιτεκτονική. Στον οικισμό υπάρχουν ΚΕΠ, ιατρείο, ΚΑΠΗ, 2 νηπιαγωγεία, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο και ταχυδρομείο. Η ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα αγωνίζεται στην Α΄ ερασιτεχνική κατηγορία του πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Χαλκιδικής. O πολιτιστικός σύλλογος του χωριού ονομάζεται "Τα Συκιωτάκια".

Ιστορία της Συκιάς

Στην τοποθεσία Κούκος, στην κορυφή του χωριού, οι ανασκαφές από τους αρχαιολόγους έδειξαν ότι η περιοχή κατοικείται από τον 11ο αιώνα π.Χ. και ίσως υπήρχε εκεί προϊστορικός οικισμός. Η κινητικότητα αυτή έχει άμεση σχέση και με τις πλούσιες πηγές χαλκού που άρχισαν να τις εκμεταλλεύονται από τη μέση εποχή του χαλκού. Πιθανότατα το όνομα Χαλκιδική, μπορεί να οφείλεται στο χαλκό, μιας και υπήρξε έντονη δραστηριότητα των κατοίκων την εποχή εκείνη. Η Συκιά ονομαζόταν Λόγγος το 14ο αιώνα. Η παλαιότερη θέση του χωριού ήταν κοντά στην παραλία στην θέση Άγιος Ιωάννης (τοπονύμιο σήμερα Παλαιόχωρα). Λόγω όμως των πειρατικών επιδρομών μεταφέρθηκε στην σημερινή θέση. Η σημερινή θέση είναι ένας φυσικός κρυψώνας που τίποτα από την θάλασσα δεν μαρτυρεί την ύπαρξη του χωριού. Σε όλη τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας ανήκε φορολογικά στο χάσι του Λόγγου. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου χρονολογείται από το 19ο αιώνα.. Τα ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια χρονολογούνται από το 1703 και πιθανότατα προέρχονται από το Άγιο Όρος. Οι κάτοικοι της Συκιάς συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821. Σπουδαίοι αγωνιστές της επανάστασης του 1821 ήταν ο Βασίλειος Σταμάτη και ο Αγγελής Συκιώτης που σκοτώθηκε στην Αταλάντη το 1826. Το 1920 κτίστηκε και σχολείο στον κεντρικό λοφίσκο του χωριού, ένα μεγαλοπρεπές οίκημα από γρανίτη, για την κατασκευή του οποίου εργάστηκαν Ηπειρώτες τεχνίτες της πέτρας. Για το όνομα Συκιά υπάρχουν αρκετές εκδοχές, όπως ότι έλαβε το όνομά του από μια γέρικη συκιά, γύρω από την οποία οικοδομήθηκε το χωριό. Άλλη εκδοχή σχετίζει το όνομα με τη σκιά του Άθου (Άγιο Όρος) και μια άλλη ότι προήλθε από παράφραση της αρχαίας πόλης Σίγγος, που με το πέρασμα του χρόνου το Σίγγος έγινε Σιγγιά και τέλος Συκιά.